Harekete Geçmenin Gücü - 3 | Çözüm Noktasına Ulaştım!

Bu seriye ait önceki yazılarımı okuduysanız elimde kendime ait bir çok veri olduğunu ve bunları sizlerle paylaşacağımı zaten söylemiştim. Eğer okumadıysanız, "Harekete Geçmenin Gücü" isimli serimin bir önceki bölümünü buraya tıklayarak okuyabilirsiniz. Şimdi bu verileri neden topladığımdan başlayarak harekete geçmenin asıl gücünün nereden geldiğini anlamaya çalıştığım süreci, yani kaynağını açıklayacağım.

Harekete geçmenin de bir güç gerektirdiğini ilk keşfettiğim andan başlayarak ilerleyelim... Yaklaşık bir yıl önce, Haziran 2021 günlerine dönelim.

İlk defa DGS'ye (Dikey Geçiş Sınavı) çalışmaya karar verdiğimde bir şeyleri alışageldiğimin dışında yapmam gerektiğinin farkındaydım. Bu yüzden öncelikle bir kaç tecrübeli insanın deneyimlerini öğrenmek istedim, biraz araştırma yaptım. Edindiğim bilgilerden sonra eksiklerimi belirledim. En önemli eksiğim doğru soru bankalarına ulaşamamak ve bu yüzden de yeterince soru çözememekti ve bunun yanı sıra deneme sınavı analizleri yapmamaktı. Tabii bir de çalışma ortamım olmalıydı. Yeterince düzenli bir çalışma ortamım hiç olmamıştı.

İlk defa bu şekilde, bu kadar ayrıntılı ön hazırlık yaparak girişmek istediğim bir süreci tasarlama isteği duymuştum. Daha önce başka şeyler için yaptığım onca plan şimdi bu süreci tasarlamaya başlama sürecimin dahi yanından geçemezdi.

DGS sınavında karşıma çıkabilecek konuları aldım bir excel dosyasına kopyaladım. Bir yıllık planımı yaptım. (Bu planımı 3 kere revize ettim.) Hangi kitapları almam gerektiğini buldum ve bir de basit bir çalışma ortamı yaratmak için masa ve sandalyemi sipariş ettim.

En son revize edilen genel DGS çalışma planım.

Bu arada ilk defa bir öğrencinin rahatça sınavına çalışabilmek için en az bir asgari ücretlik malzemeye ihtiyaç duyduğunu fark ettim.

Tam da bu süreçte bir de staj yapmam gerekiyordu. Bir yandan da okul sürecim vardı... Derken planlama yapmak, motivasyon bulmak hakkında araştırdığım şeyleri düşündüğüm bir an oldu. Benim harekete geçmemi kolaylaştıran veya zorlayan şeyleri düşündüm... 

İşte o sıralarda fark ettim. Asıl mesele buymuş; harekete geçmek için harekte geçmek istediğim konu veya işin adını koymalıymışım dedim. Test etmek istedim, gerçekten harekete geçmemi sağlayan şey bir şeylerin adını koymak mı diye kendi hayatımda bir deney başlatmaya karar verdim. Bazen günlük, bazen haftalık, bazen de aylık olarak bazı notlar aldım... Sonucunda ne olduğunu ben de şimdi sizlerle paylaşırken, yani parçaları birleştirirken öğreneceğim.

Bir yıllık süreçte neler oldu

Yirmi binden (20.000) fazla soru, otuz (30) tane genel deneme, yirmi üç (23) tane sayısal deneme çözmüşüm ve bu denemelerin analizini yapmışım.

Deneme yayınevi isimleri isteyerek kapatılmıştır.

Bu süreçte ablamın fotoğraf çektiği benim de şiir yazdığım Fotoğraf-ı Kelam isimli instagram hesabımızda 15 yeni şiir yazmışım, ayrıca iki yeni şarkıyı bestelenmeye hazır hale getirmişim.

Okulumu 4 üzerinden 3,55 ortalamayla bitirmişim, Huawei Telekomünikasyon'da 30 iş günü staj yapmış ve bu staj sürecinde ilk kez Java dilinde kodlamayı öğrenip To-Do List back-end projesi yazmaya çalışmışım.

DGS'ye girmeden iki ay önce de Java konusunda kendimi daha da geliştirmeye devam ederken patika.dev ile tanışmış, bir de stajımdan sonra ilgimi çeken Java konusunda da sertifika almaya başlamışım. Bu süreçte yazdığım bir kaç blog yazısını, ingilizcemi geliştirmek için yapmaya çalıştıklarımı filan saymıyorum. Hatta hasta olduğum günleri de tarihiyle birlikte verebilirim ama o kadar da ayrıntıya girmeme gerek yok diye düşünüyorum :)

Son olarak DGS sonucum merak edilmiş olabilir, onu da şöyle paylaşayım;

Bunca veriyi evet, harekete geçmenin de bir güç gerektirdiğini fark edip, bu gücün de harekete geçmek istediğimiz konuların adını koyduğumuzda (karar verdiğimizde) başka motivasyon kaynakları aramadan sonuca ulaşabilir miyiz diye test etmek istememden dolayı topladım.

Sonuç

Vardığım sonuçlara gelirsek;

1. Birincisi ve en önemlisi; harekete geçmemi kolaylaştıran yegane şeyin sadece yapacağım işlerin "adını koymak" olduğunu söylersem eksik kalır. Ayrıca yeterince ekipmana ulaşabiliyor olmamız  da maalesef ki gerekiyor. Ekipmandan kastım da şöyle, örneğin bisiklet yarışına katılıp derece almak istiyorsanız iyi bir bisiklete sahip olabilmek ve bu bisikleti kullanabileceğiniz, yeterince deneme yapabileceğiniz bir yol bulabilmek, bu örnek için iki önemli ekipman olabilir mesela.
2. İlgilendiğim iş ne olursa olsun, her defasında harekete geçmemi kolaylaştıran şeyi elde etmek, o işin adını koymak ve beraberinde o başlığın altını doldurmak, süreci tasarlamak, plan yapmak ile ilgili. Yine bisiklet yarışı örneğnden gidecek olursak; ekipmanlarınız olabilir ama yarşıta bir derece almak için bugünden yarış gününe kadar bir çok süreci tasarlamanız gerekiyor. Kaç saat antrenman yapacağınızdan tutun da beslenme düzeniniz, belki uyku düzeninize kadar. O süreci kendinizce en iyi şekilde atlatabileceğiniz şekilde tasarlayabilmek ikincil önemli adımımız diye düşünüyorum.
3. Bir işi devam ettirirken (işim ne olursa olsun) ilerlememi görmem gerektiğini süreç içerisinde daha iyi fark ettim. Çünkü süreç içerisinde planlarımı daha doğru sonuçlara ulaşmak için revize etmem gerekti. Bu revizeleri de ancak ilerlememi görebilirsem, ilgili metrikler elimde varsa yapabilirim. Kısaca yukarıdaki örnekle açıklamam gerekirse, bazen gereksiz fazla antrenman yaparak bedeninizi yorduğunuzu ancak ilerlememizi görebilirsek fark edebiliriz. Yani bu da antrenmanlarda süre tutup ilgili metrikkleri kaydettiğinizde görebileceğiniz ve fark edebileceğiniz bir şeydir. Demek istediğim süreci bir kere en iyi şekilde tasarlamanız yetmeyecek, revize etmeniz gereken yerler olacak. Bunun için de her zaman gerekli metrikleri toplayıp gelecekte ne yapacağınıza bu verilere göre karar vereceksiziniz.
4. Hayatımın farklı anlarında farklı işlerle bazen daha yoğun bir şekilde ilgilenmem gerekti, yukarıda sizler de gördünüz, bazen okula daha çok zaman ayırırken, bazen de stajıma daha fazla zaman ayırdım. Hepimiz bunu yaşıyoruz. Bazen sınavımıza çok zaman ayırmak isterken bazen de anlık olarak farklı bir işe yönelmemiz gerekebiliyor. Bu yüzden de planıma uygun hareket edip etmediğimi görmem gerekiyor. İşte bu verileri toplayıp geçmişe doğru bakınca nasıl geldiğimi ve nereye gideceğimi hiç yoktan az da olsa kestirebilmeye başladım. Bu sayede süreci devam ettirmekten hiç korkmadım.

İşte kabaca çözüm noktasına bu şekilde ulaştım. Bu bir yıllık süreçte bir çok şey öğrendim. Öğrendiklerimi hayata geçirmeyi denedim.

Eğer konu ile ilgili görüşlerinizi belirtmek isterseniz aşağıdaki yorum kutusunu kullanabilirsiniz.