Çok Kullanılmış Kalpler Dükkanı Kilidin Şifresi ve Kitabın Analizi - Bu Kitabı Çok Seveceksiniz

Çok Kullanılmış Kalpler Dükkanı

Kitabın Yazarı: Bilal Sami Gökdemir

Kitabın sayfa sayısı: 365

Yayınevi: Dolce Vita kitap

Fiyatı: 14,60

çok kullanılmış kalpler dükkanı

Otele geldiğimde, saat gece yarısına yaklaşıyor. Hemen oturuyorum daktilomun başına... Bu yazım için güzel bir giriş yazısı olmalı deyip başlıyorum yazmaya...

"İlkokulda öğrendiğimiz ve hayatımız boyunca sürekli karşımıza çıkan bir bilgidir beş duyumuzun bulunduğu... Bize kulaklarımızın duymaya, gözlerimizin görmeye, tenimizin dokunmaya, dilimizin tat almaya ve burnumuzun koklamaya yaradığını öğrettiler hep; ama yaşamımız boyunca bize en gerekli olanı öğretmediler, Kalbimizin sevmeye ve hissetmeye yaradığını kendi tecrübelerimiz ile öğrendik hepimiz. Belkide bu yüzdendi çektiğimiz tüm acılar ve belki de bu yüzdendi boğazımıza düğümlenen tüm yumruklar...

Bununla birlikte sorgulamaya başladım, okulda öğretilen tüm bilgileri... Zamanla görmek için gözün yetmeyeceğini de öğrendim. Hatta gözleri olup görmeyenleri de, kulakları olup duymayanları da... ...ve tabii kalbini sevgi dışındaki duygularla dolduranları da...

Bir başka şeyi daha öğrendim sonraları... Görmek için göze, duymak için kulağa ihtiyaç yokmuş meğerse... Bize öğretilen beş duyu organının görevini yerine getiren bir tek organ yetiyormuş aslında tüm bunlar için; KALP...

Ama öğlesine bir kalp değil bu. Boş bir kalp değil mesela... Dolu olması yetiyor mu? Hayır. Önemli olan neyle doldurulduğuymuş.

Gözlerin görmese de sevdalı bir bakış kafi gelebiliyormuş insana.

Kulakların işitmesine gerek yokmuş. Tatlı sözleri duyabiliyormuş insan...

...ve dertlerini anlatabilmesi için illa konuşması gerekmiyormuş karşısındakinin. Bazen susmak da fazlasıyla yetiyormuş tüm dertlerini aktarabilmene...

Bazen susmak da ağlatabiliyormuş insanı... Tıpkı bazen konuşsan da anlatamadığın gibi bir çok şeyi...

Hatta çoğu zaman konuşarak anlatamadıklarını ve hatta daha fazlasını anlatabiliyormuş insan susarak...

Ama önce susmayı da öğrenmesi gerekiyor insanın. Onu zaten çoktan biliyorum. Susmayı, gereksiz konuşanlardan öğrendim.

İşte böyle bir zamanda karar verdim yazmaya... Susmaya başladığımda... Olur da gözleri olup da görmeyenler, kulakları olup da duymayanlar, kalbi olup da sevemeyenler anlar birçok şeyi diye..."

İşte ben tam burada, bu bölümde okuduğum kitaba tekrar tekrar okumak istercesine bağlandım. (15. bölüm)

"O zaman kitabın sonunu(kilitten sonrasını) neden okumadın?" diyiveriyor birden iç sesim...

"Ama nedeni çok basit değil miydi, eğer bir kitap bu kadar güzel başlıyorsa ve öğle devam edebiliyorsa elbet kötü bitecekti sonu... Ne diyordu Bilal Sami Gökdemir; 'Üzgünüm artık çocuk değiliz. Sadece masalların sonu güzel biter.'"

Aslında kitabın ilk sayfalarını okuduğunuz zaman, "saçmalama bu kitap mı güzel başlıyor?" diyebilirsiniz. Sonuçta Kerem babasız büyümüş ve annesini kaybetmiş biri, aslında herkesini kaybetmiş bir kişi. Ama ileriki sayfalarda anlıyorsunuz benim ne demek istediğimi. Anlıyorsunuz insanların dertlerine ortak olmanın ne demek olduğunu, hatta anlıyorsunuz birilerine yardım ettikten sonraki o küçük ama sevimli mutluluğu.

Hani kitabın arka kapağında diyor ya; Kitabın içinde geçen olayın aşkla alakası yoktur diye. Gerçekten de öyleymiş. Çünkü ben de bu kitabı aşk kitabı veya benzeri bir şey sanıyordum. Ama öğle değilmiş. Galiba aşkın tanımını yanlış biliyormuşuz, hatta belkide hala öğrenememişiz.

Bilal Sami öğle bir kitap yazmış ki; bizlere bir kitaptan daha fazlasını vermiş diyebilirim. Aslında bana soracak olursanız bu kitabı okuması gereken asıl kişiler kim diye, "derdi olup da derdini dinleyebilecek kimseleri olmayan insanlar." cevabını verirdim size. Ya da belki de dostlar okumalı, yani birbirlerinin dertlerini veya birilerinin dertlerini dinlemeyi sevenler okumalı bu kitabı.

Gerçi kim okur kim okumaz bu kitabı bilmem ama ben yinede sizlere *önereyim.

Bu arada aşkın tanımını yanlış bildiğimiz gibi; yalnızlığın da tanımını bilmiyormuşuz. Yine bu kitapta öğrendim... Yalnızlık; sadece etrafımızda, çevremizde kimselerimizin olmaması değilmiş meğer. Yalnızlık; bir toplumun içerisinde de tek başına olmak değilmiş meğer. Sanırım yalnızlığın tanımı yokmuş bu dünyada. Boşuna dememişler işte "Yalnızlık Allah'a mahsustur" diye...

Sanırım biraz da kitabın dilinden bahsetmeliyim. Yani kitabın yazılış şeklinden, anlatım tarzından vs.; Kitap o kadar iyi, o kadar güzel ve o kadar titiz bir şekilde yazılmış ki... Bir kaç bölüm okuduktan sonra acaba bu kitabın filmi var mıdır diye internette araştırmaya başlıyorsunuz. Hatta şöyle söyleyeyim; kitap zaten otomatik olarak hayal dünyanızda bir filme dönüşüyor.

Neyse sanırım fazla uzatmadan son olarak şunu söylemeliyim; kitabın kilidini açamam diye korkmayın. Yani bu tür düşüncelere girmeyin, "aman ben şimdi bu kilidi açamam sonra deliye dönerim vs. vs." deyip de bu kitabı okumamazlık yapmayın. Emin olun bu kitaptan öğrenebileceğiniz çok şey var. Hepimizin öğreneceği çok şey var. Bu yüzden son olarak; kitabın kilit şifresini facebook.com/bsgokdemir 'den öğrenebileceğinizi söyleyip şunu da belirtmek istiyorum. Eğer kilidin siz şifreyi girdikten sonra açılmasını bekliyorsanız yanılıyorsunuz. Çünkü kilidin üç haneli şifresini girip kilidi çekmeniz gerekiyor ki açılsın.

ŞİFRE'yi bulamayanlar için ipucu: maalesef veremiyorum. Eğer kitabı okuduysanz ve hala şifreyi çözemiyorsanız buyurun: facebook.com/bsgokdemir :)

Konu ile ilgili görüşlerinizi aşağıdaki yorum kutusundan gönderebilirsiniz.

"Yazmaya, susmaya karar verdiğimde başladım." - Bilal Sami Gökdemir.

"Her şeye rağmen gülümseyin, çekemesinler." - Bilal Sami Gökdemir.

Cemre ol, düş yüreklere...